projekcie, nad którym pracował cały rok, bada relacje człowiek-zwierzę. Jako pracownik
łódzkiego schroniska dla zwierząt dotyka zagadnień alchemii, symbolicznie zamieniając psie
ekstrementy w złoto (złotówki). Jego działanie to codzienny, 8 godzinny performance,
w którym to artysta poszukuje formy ekspresji w ruchu. Będąc zatopiony w rytmicznej pracy
wpada w trans i czynnie włącza w siebie elementy tworzące jego ekonomię. Podejmuje dialog z
sobą i otoczeniem, by móc doświadczać bycia w teraźniejszości. Tworzy spektakl ciała poddanego
wielu bodźcom, zarówno w warstwie pryncypiów merytorycznych jak i w infrastrukturze dystrybucji podświadomej. Jest to działanie zarazem poetyckie i absurdalne. Finał pozostaje nieznany.
